اینبار فرشته ی مرگ با دستانی پر میرود اینبار زمین می گرید و آسمان حرف میزند،میگویند باز هم یک نفر رفت ولی میبینم همه عزادار شده اند میبینم همه با تمام وجودشان رفتنت را به عزا نشسته اند،هادی جان مهربانیت تا کجا ریشه به جانمان زده..
یاد لبخندهایت چرا اینگونه آتش به جانمان میزند
یکی می گوید دوستم رفیقم
یکی میگوید وای پسرم
یکی میگوید برادرم
یکی میگوید همسرم
یکی تازه زبان باز کرده میگوید بابا…
یکی یتیم میشود
یکی بی همه میشود یکی تکه ای از وجودش رفته کمرش می شکند
مهربانیت چرا اینگونه مان کرد
هادی جان اینبار زمین ابر شده صدای رعد و برق می آید زمین میبارد
تو سر بر خاک می نهی و همه خاک بر سر میکنند
تو آرام در دل خاک جا خوش میکنی و لبخندت برای همیشه یادگار قاب ها میشود

تو رفته ای برای همیشه ای دیگر که در هیچ دفتری نمی گنجد،برای همیشه های که دیگر هیچ وقت بر نخواهند گشت
هادی جان روحت شاد،یادت جاوید

برای همیشه در قلب مان خواهی ماند.