سال‌ها پس از کشف مومیای مردان نمکی در استان زنجان اکنون آن‌ها بیشتر از گذشته مورد توجه باستان‌شناسان قرار گرفته‌اند. تصاویری کمتر دیده شده از “مردان نمکی” ایران را ببینید

خر مهره‌هایی که همراه یکی از مردان نمکی پیدا شدند. مردم باستان اعتقاد داشتند که رنگ آبی انسان را از گزند “چشم زخم” و خطر حیوانات دور نگه می‌دارد.

دست مومیایی مرد نمکی شماره چهار که در سال ۱۳۸۴ توسط باستان‌شناسان ایرانی هنگام کاوش‌های اضطراری پیدا شد. شکل سالم ناخن‌ها نشان دهنده این است که به احتمال زیاد کارگران در حین کار از پوششی برای محافطت از دست‌ها استفاده می‌کردند.

باستان‌شناس ایرانی، ایمان مصطفی‌پور، در کوهپایه معدن دوزلاخ در حال بررسی بازمانده شهرک اطراف معدن است

کاتیا کوژینسکی از گروه تحقیقی دانشگاه بوخوم در حال مستند کردن معدن نمک

اعضای گروه کاوش‌گرانی که در سال ۲۰۱۷ میلادی در جستجوی مومیایی‌ها با یکدیگر همکاری زیادی داشتند. بولدوزری که در کار گروه از آن استفاده می‌شد نیز در این تصویر دیده می‌شود

ابوالفضل عالی و فرانک روهلی به همراه سایر همکاران ایرانی در کلینیکی در تهران در حال آزمایش بر روی مومیایی شماره چهار. این مومیایی سالم‌ترین و کامل‌ترین نمونه کشف شده بین هشت مومیایی چهرآباد به‌شمار‌می‌رود

طناب رنگی کشف شده که در معدن که استفاده به هم گره زده می‌شد و در کار معدن نمک کاربردهای مختلفی داشته است.

پای راست مومیایی شما شماره پنج مربوط به دوران هخامنشی

هانس یورگ لاوفر از دانشگاه بوخوم در حال تصویربرداری از قطعات بافت شده در چهرآباد

محققین در حال عکس‌برداری از مومیایی شماره چهار

امیر و حسین احمدی، کارگران ایرانی همکار گروه تحقیقاتی که با کار بدنی سخت در حال کار در معدن دوزلاخ چهرآباد هستند (سال ۱۳۹۰).

پروفسور توماس شتولنر، باستان شناس و پژوهشگر که سرپرستی تیم تحقیقات معادن نمک را بر عهده دارد

دکتر فرانک روهلی کارشناس رادیولوژی و محقق مومیایی از دانشگاه زوریخ سوئیس در حال نمونه‌برداری از مومیایی برای شناسایی ژن و نژاد مومیایی شماره چهار.